Θεραπεία
Η περιοδοντική θεραπεία αρχίζει πάντοτε με την λεπτομερή ενημέρωση του ασθενή για το περιοδοντικό πρόβλημα που παρουσιάζει και για την σημασία της συμμετοχής του στην θεραπεία με εφαρμογή αποτελεσματικής στοματικής υγιεινής μακροπρόθεσμα.
Στην συνέχεια διδάσκεται και εκπαιδεύεται στην καθημερινή, αποτελεσματική απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας από τις οδοντικές επιφάνειες χρησιμοποιώντας τα ενδεικνυόμενα μέσα στοματικής υγιεινής. Η εκπαίδευση και ενεργοποίηση αυτή του ασθενή στη στοματική υγιεινή είναι θεμελιώδους σημασίας για την επιτυχία της θεραπείας.
Η περιοδοντική θεραπεία περιλαμβάνει:
Συντηρητική θεραπεία που περιλαμβάνει τη λεγόμενη υποουλική απόξεση. Πρόκειται για μια διαδικασία που θυμίζει τον κλασσικό καθαρισμό αλλά είναι βαθύτερη, πιο εξειδικευμένη και γίνεται τμηματικά με τοπική αναισθησία (συνήθως απαιτούνται 3-5 επισκέψεις ).
Ο ασθενής δεν νιώθει πόνο, ούτε κατά την διάρκεια της διαδικασίας ούτε μετά που θα πάει στο σπίτι.
Σε 1-2 μήνες μετά την απόξεση γίνεται επανέλεγχος και αποφασίζεται αν θα χρειαστεί δεύτερη θεραπευτική φάση ( συνήθως αυτή απαιτείται σε προχωρημένες περιοδοντίτιδες).
Χειρουργική θεραπεία
– οστεοκτομή-οστεοπλαστική
– ουλεκτομή-ουλοπλαστική
– αφαίρεση ρίζας ή ριζών
– διαχωρισμός και διχοτόμηση δοντιού
Γίνεται κρημνός (ανοίγονται τα ούλα) καθαρίζονται και μετά γίνεται η συρραφή τους (ράβονται).
Τα πλεονεκτήματα είναι η αναγέννηση χαμένων περιοδοντικών ιστών, μείωση περιοδοντικών θυλάκων, ευκολότερη πρόσβαση στη επιφάνεια της ρίζας του δοντιού με εναπόθεση τρυγίας, ακριβέστερος καθορισμός πρόγνωσης.
Ο ασθενής νιώθει πόνο μετά την επέμβαση. Το μειονέκτημα είναι ότι παρουσιάζονται ευαισθησίες στα δόντια, στο κρύο και το ζεστό μετά την επέμβαση και μέχρι την επούλωση.
- Αναπλαστικές τεχνικές που αποσκοπούν στη δημιουργία ιστών, εκεί ακριβώς που υπήρχαν και έχουν χαθεί.
Στοχεύουν στη δημιουργία νέου φατνιακού οστού, νέας οστεΐνης και νέων ινών κολλαγόνου.
Συντήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος
Η περιοδοντίτιδα υποτροπιάζει πολύ εύκολα, εάν δεν τηρηθούν αυστηρά και μακροπρόθεσμα δύο προϋποθέσεις.
- Καθημερινή αποτελεσματική στοματική υγιεινή από τον ασθενή και
- Περιοδική επαναξιολόγηση από τον οδοντίατρο με σκοπό την έγκαιρη αντιμετώπιση τυχόν υποτροπής ή εξέλιξης της νόσου. Ο ρυθμός των επανεξετάσεων εξαρτάται από την βαρύτητα και την επιθετικότητα της νόσου, συνήθως όμως προγραμματίζονται ανά 3-4 μήνες.